بروز رسانی ...
- توضیحات کالا
- نظرات
ماهی كه صيد آن در شهرستان بندر لنگه رواج دارد، يكی از كالا های صادراتی و از منابع مهم و خوراك اصلی مردم اين شهرستان است و بيش تر ماهی صيد شده به مصرف خوراك روزانه كرانه نشينان و مردم شهرها و روستا های گوناگون ناحيه می رسد. صيد مرواريد نيز از كار های مهم مردم جزيره كيش شهرستان بندر لنگه بوده كه از اين راه درآمد زيادی به دست می آورند. در گذشته گونه های مرواريد مرغوب با درخشندگی و رنگ های گوناگون در آب های حوزه بندر لنگه صيد می شد و بندر لنگه مركز بزرگ صيد و داد وستد مرواريد بوده است. مرواريد های اين شهرستان از نظر گونه، درشتی، جنس، زيبايی، شفافيت و رنگ، در سراسر جهان كم نظير بوده اند . هم‌چنين برخی از كالا های صادراتی ساير شهرستان های كشور از اين بندر به شيخ نشين های حوزه خليج فارس صادر می شود.
سواحل‌نيلگون‌خليج فارس، جزيره‌ي بسيار زيباي‌كيش، جزيره‌ي بسيار با صفاي قشم،تپه‌های پيرامون کنگ، درختان تاريخی، بازارهاي متعدد خريد در بخش‌ها و شهرهاي مختلف اين منطقه، آب انبارهاي قديمي، آرامگاه زيارت يا زيارت خضردرشمال بندر كنگ، بازمانده مسجد كهنه، برج گرددرون دريا، بناهای تاريخی در جنوب باختری شهر كهنه لنگه، بندرگاه شهرحريره در جزيره‌كيش، حسينيه بنگی، حسينيه بی‌بی هاشميه، حسينه غضنفری، خانه سعدی، خانه فكری، خرابه‌های تالار بازمانده دژ پرتغالی‌ها،دژلشتان يا لشتون در 6 كيلومتری شهر بندرلنگه، سفال های سده 4تا 7 هـ . ق درجزيره كيش، سفال‌های سلادون(سفال سخت سبز رنگ) و اسگرافياتو(سفال با نقش كنده) : سراسر بخش باستانی كيش، شهر باستانی كيش درجزيره كيش، ظرف های لعاب دار با نقش های سياه و آبی بر زمينه نخودی درجزيره كيش، كاخ حريره در جزيره كيش، كاروان‌سرايی با مسجد دو طبقه در بندر كنگ، لنگرگاه در 5/2 كيلومتری كرانه، مسجد افغان، در شهر بندر لنگه، مسجد امام علی در شهرستان لنگه، مسجد جمعه، مسجد حاجی خداداد، مسجد سيد عبدالقادر( دردوره زنديه) ، مسجد شهر پيشين كيش، مسجدغياث و مسجد و مناره ملك بن عباس‌در نزديكی دريا از جمله مكان‌هاي ديدني و تاريخي اين شهرستان به شمار مي‌آيند.
مکان های دیدنی و تاریخی
سواحل‌نيلگون‌خليج فارس، جزيره‌ي بسيار زيباي كيش، جزيره‌ي بسيار با
صفاي قشم،تپه‌های پيرامون کنگ، درختان تاريخی، بازارهاي متعدد خريد در
بخش‌ها و شهرهاي مختلف اين منطقه، آب انبارهاي قديمي، آرامگاه زيارت يا
زيارت خضردرشمال بندر كنگ، بازمانده مسجد كهنه، برج گرددرون دريا، بناهای
تاريخی در جنوب باختری شهر كهنه لنگه، بندرگاه شهرحريره در جزيره‌كيش،
حسينيه بنگی، حسينيه بی‌بی هاشميه، حسينه غضنفری، خانه سعدی، خانه فكری،
خرابه‌های تالار بازمانده دژ پرتغالی‌ها،دژلشتان يا لشتون در 6 كيلومتری
شهر بندرلنگه، سفال های سده 4تا 7 هـ . ق درجزيره كيش، سفال‌های
سلادون(سفال سخت سبز رنگ) و اسگرافياتو(سفال با نقش كنده) : سراسر بخش
باستانی كيش، شهر باستانی كيش درجزيره كيش، ظرف های لعاب دار با نقش های
سياه و آبی بر زمينه نخودی درجزيره كيش، كاخ حريره در جزيره كيش،
كاروان‌سرايی با مسجد دو طبقه در بندر كنگ، لنگرگاه در 5/2 كيلومتری كرانه،
مسجد افغان، در شهر بندر لنگه، مسجد امام علی در شهرستان لنگه، مسجد جمعه،
مسجد حاجی خداداد، مسجد سيد عبدالقادر( دردوره زنديه) ، مسجد شهر پيشين
كيش، مسجدغياث و مسجد و مناره ملك بن عباس‌در نزديكی دريا از جمله مكان‌هاي
ديدني و تاريخي اين شهرستان به شمار مي‌آيند.
صنايع و معادن
كارگاه‌ها و كارخانه‌های كنسرو ماهی، پودرماهی، سردخانه، كارگاه
توليد قايق‌های فايبر گلاس، كارخانه كشتی سازی وصنايع سنگين در اين منطقه
ايجاد‌شده است. ازمهم‌ترين معادن شهرستان بندرلنگه كه به گونه پراكنده در
بستك، تدرويه، پل غار، … وجود دارند؛ می‌توان سنگ گچ، سنگ لاشه و شن و
ماسه را نام برد. منابع نفت حوزه جزيره لاوان اين شهرستان به نام های
رسالت، رشادت و سلمان، از ديگر منابع معدنی شهرستان لنگه به شمار می روند.
در جزيره كيش نيزمعدن گوگرد و زرنيخ، وجود دارد.
کشاورزی و دام داری
كشاورزی‌بندرلنگه به دليل نبودن آب شيرين بيش تر به گونه ديم است.
اگر چه اين شهرستان در گذشته صادركننده فرآورده‌های كشاورزی بوده است اما
در حال حاضر اين کار رونق چندانی ندارد. مهم ترين فرآورده های زراعی آن
مركبات (ليمو، نارنگی)، خرما، گندم ( آبی و ديم)، جو، تره‌بار، سبزی،
جاليز، نباتات علوفه ای و دانه های روغنی هستند. دام‌داری اين شهرستان به
گونه‌ي سنتی است و رونق چندانی ندارد و مردم آن به پرورش گوسفند، بز و گاو
می پردازند.
مشخصات جغرافيايي
شهرستان بندر لنگه، با پهنه ای حدود 6/15038 كيلومتر مربع، در كنار
آب های شمالی خليج فارس، در باختر و جنوب باختری استان هرمزگان، در 36 درجه
و 35 دقيقه ی پهنای شمالی و 54 درجه و 50 دقيقه ی درازای خاوری نسبت به
نيم روز گرينويچ قرار دارد و بلندی آن از سطح دريا 5/13 متر است. اين
شهرستان از سوی شمال به شهرستان لار و لامرد، از خاور به شهرستان بندر
عباس، از باختر به شهرستان كنگان و از جنوب به خليج فارس محدود است. اين
ناحيه به دليل نزديكی به دريا، رطوبت بالايی دارد، به طوری كه اندازه رطوبت
در تابستان تا 100 درصد و در زمستان 50 تا 60 درصد است. ميانگين درجه
حرارت سالانه اين منطقه، 26 درجه سانتيگراد وبارندگی در سال های گوناگون
متغير است. اين شهرستان از لحاظ پوشش گياهی دارای گونه های رستنی گرمسيری
است كه دربخش های بلند می رويند و مهم ترين آن ها، سدر( كنار)، گز، نخل،
كهور، مورد، آويشن( آوشن)، بادام كوهی، گون، انجير، ميخك وحشی، بيد،
خرزهره، آفتاب پرست، جم، زيتون گرمسيری و سريش است.
ماهی كه صيد آن در
شهرستان بندر لنگه رواج دارد، يكی از كالا های صادراتی و از منابع مهم و
خوراك اصلی مردم اين شهرستان است و بيش تر ماهی صيد شده به مصرف خوراك
روزانه كرانه نشينان و مردم شهرها و روستا های گوناگون ناحيه می رسد. صيد
مرواريد نيز از كار های مهم مردم جزيره كيش شهرستان بندر لنگه بوده كه از
اين راه درآمد زيادی به دست می آورند. در گذشته گونه های مرواريد مرغوب با
درخشندگی و رنگ های گوناگون در آب های حوزه بندر لنگه صيد می شد و بندر
لنگه مركز بزرگ صيد و داد وستد مرواريد بوده است. مرواريد های اين شهرستان
از نظر گونه، درشتی، جنس، زيبايی، شفافيت و رنگ، در سراسر جهان كم نظير
بوده اند . هم‌چنين برخی از كالا های صادراتی ساير شهرستان های كشور از اين
بندر به شيخ نشين های حوزه خليج فارس صادر می شود.
شهرستان بندرلنگه،
در سرشماری عمومی نفوس و مسكن 1375 هـ . ش، 156930 نفر جمعيت داشته، كه از
اين شمار 81272 نفر مرد و 75658 نفر زن بوده اند. مردم بندر لنگه دارای
نژاد آريايی و سامی بوده و به زبان فارسی با گويش محلی بندری سخن می گويند.
همه آنان مسلمان سنی شافعی و شيعه جعفری می باشند. مردم اين شهرستان
ميهمان نواز، سخت كوش، مقاوم و متدين هستند.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
واژه لنگه، در فرهنگ ها به معنی تا، فرد، تك، يكتا، بی همتا، و نادر آمده است. بنا به پاره ای روايت ها، نام پيشين اين شهر به دليل وجود مرواريد مرغوب و زياد در آب های آن، شهر يا «بندر مرواريد» بوده، كه به مرور زمان به بندر لنگه تغيير يافته است. بعضی بر اين باورند، كه شهر لنگه به دليل آبادانی، بزرگی و نفوس زيادی كه داشته است، به لنگه يا لنگه دنيا سرشناس بوده و خواسته اند بگويند بندر لنگه، لنگه و همانند دنياست. شماری نيز می گويند كه لنگه همتای بندر بمبيی هندوستان می باشد و به همين جهت نام لنگه بر اين بندر نهاده شده است. بعضی بر اين باورند كه لنگه در عربی لنجه، به معنی«باديه نشين» و «ييلاق» است و چون آب و هوای اين بندر نسبت به ديگر نقاط خليج فارس بهتر بوده و مردم سرزمين های جنوبی خليج فارس، تابستان را در بندر لنگه می گذرانيدند، به اين محل لنجه گفته اند، سپس لنجه تبديل به لنگه شده و واژه لنگه، فارسی شده لنجه است. بندر لنگه در روزگار هخامنشيان « گوگانا » نام داشته است. اگر «گوگانا»، بندر لنگه امروزی باشد، تاريخ بنای آن، از روزگار هخامنشيان تا كنون به بيش از 2500 سال می رسد. محمد ابراهيم كازرونی، وقايع نگار زمان محمد شاه قاجار، از اين بندر، كه پنج هزار خانوار داشته و بسيار آباد بوده به عنوان عروس بنادر، ياد كرده است. در روزگار كريم خان زند(1163- 1193 هـ . ق) طايفه عرب قواسمی پس از كسب اجازه از خان زند، در اين شهر ساكن شدند که وجود آن ها به دليل مهارت در دريا نوردی سبب رونق بازرگانی و آبادانی اين شهر گرديد.
